Opa Jaap's Weblog

Hij staat. En hij doet het. Vanmorgen zelf ritueel ingescheten. Oké het is een diepspoeler, dus het afmaken van het alfabet kan ik wel vergeten, qua letterpoepen dan. Maar ik heb ooit het slingeraapje en het euroteken, ja met twee streepjes, neergelegd, dus wat zou ik me druk maken om de nog ontbrekende letters.

Er zijn nog geen juiste oplossingen van de WC-bril paradox binnengekomen, dus heb ik, na uitvoerig overleg met de jury besloten de inzendtermijn te verlengen tot 31 augustus 2009 om 24.00 uur.

Tot dan dus nog de gelegenheid om uit te vinden waar mijn redenering mank gaat, en wat de juiste besparing is.

Gelukkig, de Chinees is is weer terug van vakantie. Vier weken in Peking geweest. Zeker nieuwe eenden halen of zo.

Lekker een Triootje genomen, Nassie Pernis (in olie gebakken rijst), met Rotjong Poebroek (Pindasaus met klontjes) en Bami Pangpang (Geschoten bami). Dit alles op smaak gebracht met Sambal Badjas, lekker heet, goed voor je met dit warme weer. Moet je ook eens doen, voor 16 euro heb je met z’n tweeën te eten en de eendjes ook. Alvast voor de volgende keer.

Niet schrikken hoor!, als u mij zo over straat ziet gaan. Ik ben niet van de trap gevallen. Maar ik was het zó zat dat polletjepiekhaar. Ik moest mijn haar weer kammen/borstelen, en dat was voor mij het teken dat de tijd rijp was. Dus maar weer ongeveer alles er af.

We gingen toch naar onze zoon, en die heeft een tondeuze en ervaring, want hij en mijn kleinzoon zien er ook meestal zo uit. Weet ik weer een paar maanden zeker dat mijn naadje niet verkeerd zit. En voor de warmte-isolatie hoefde ik het toch al niet te laten. Trouwens, Oma vindt dat ik er zo veel jonger en leuker uitzie, en dat is ook wat waard, toch?

Ik heb een nieuw pleetje. Gekocht bij de PRAXIS. Nee, nee, niet van Bazeline, die hadden ze niet, anders had ik die wel genomen want die schijn je zelfs met IKEA-schroeven in elkaar te kunnen zetten, nee, van Plieger.

Een ‘Duo’-blok, kan je met z’n tweeën op. Hij zit nog in de doos, net zoals de wasbak, want het is nu veel te warm om hem te installeren. Volgende week, als het niet meer zo hard dooit, dan istie aan de beurt.

Mooie gelegenheid om u met de wc-bril paradox de confronteren. Het geval wil namelijk dat vele moeders en zussen aan even zovele zonen en broers telkenmale de opdracht verstrekken om na het doen van een ‘kleine’ de wc-bril weer neer te klappen. Echter, na minitieus onderzoek en uitgebreide berekeningen kan ik u mededelen dat het veel efficiënter is om de bril achter te laten in de stand zoals hij het laatst is gebruikt. Het gaat te ver om hier een uitvoerige analyse te geven, maar een klein voorbeeld zal één en ander verduidelijken: Stelt u zich een gezin voor met 2 mannen en 2 vrouwen, die, om het voorbeeld simpel te houden, allemaal op een zekere dag 1 maal een ‘grote’ en 2 maal een ‘kleine’ doen. Dan zijn dat totaal 8 zittende verrichtingen en 4 staande verrichtingen. Indien de bril bij elke staande verrichting eerst omhoog en erna terug neergeklapt zou worden, worden er die dag 8 klapbewegingen gedaan, 4 x omhoog en 4 x naar beneden. De kans echter dat er na een staande verrichting meteen weer een staande zal plaatsvinden is één op drie, omdat dat de verhouding is tussen de staande en de zittende verrichtingen.
De kans derhalve dat er twee onnodige klapbewegingen per toiletbezoek plaatsvinden is één derde, oftwel gemiddeld 2/3 klapbeweging per toiletgang. Veel hè, had u niet gedacht. Wat een energie daarmee bespaard kan worden!